Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Κύπρος : Το κέντρο του κόσμου

Μικρές και μεγάλες πικρές αλήθειες που δεν μας αρέσουνε στην Κύπρο

  • Μας αρέσει ( ή μας αρέσκει) να λέμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου. Ποτέ όμως δεν σκεφτόμαστε ότι εάν είμασταν το κέντρο του κόσμου, πολύ ( και όχι πολλά) περισσότερο κόσμος ( κράτη) θα επιζητούσαν την επίλυση του Κυπριακού και δεν θα αφήνανε 30 και πλέον χρόνια να ζούμε μέσα σε μια πλάνη.
  • Ο πολύπαθος λαός της Κύπρου. Ο πολύπαθος είναι ένα επίθετο που χρησιμοποιείται από όλους τους λαούς του κόσμου για να δικαιολογήσει διάφορες καταστάσεις στην πορεία της Ιστορίας του. Μόνο εμείς πάθαμε και μόνο εμείς δεν μάθαμε. Φυσικά και ως κεντρικό σημείο της Ανατολικής Μεσογείου η Κύπρος έχει την δική της γεωπολιτική αξία. Αν όμως δούμε την Ιστορία της Ελλάδας, την Ιστορία της Παλαιστίνης, την Ιστορία της Γεωργίας, την Ιστορία της Βουλγαρίας κτλ θα διαπιστώσουμε το αυτονόητο. Ότι όλοι οι λαοί, έχουν να επισημάνουν πολύ δύσκολες καταστάσεις στην ιστορία τους και ίσως δυσκολότερες καταστάσεις από τις δικές μας. Ακόμα και από φυσικές καταστροφές. Ας θυμήσω μια και ανέφερα φυσικές καταστροφές ότι η Ινδονησία πρίν από λίγα χρόνια έχασε το μισό του πληθυσμού της από τσουνάμι. Εμείς δόξα τω θεώ να λέμε και αςείμαστε όχι το κέντρο αλλά το παράκεντρο!
  • Είμαστε ένας λαός οι Κύπριοι, που ξέρουμε αγγλικά και ζούμε καλά γιατί έχουμε χρήματα ( πλαστικά ή μη δεν έχει σημασία ) αλλά η νοοτροπία μας είναι άλλων δεκαετιών. Αν νομίζουμε ότι υψώνοντας την μύτη κάνουμε τηνδιαφορά, απλά βλέπουμε τον ουρανό και όχι την γη που πατάμε.
  • Ακούω διάφορους φίλους να λένε ότι εμείς οι Κύπριοι έχουμε παιδεία, ξέρουμε από μουσική,από τέχνες και γράμματα. Κανείς δεν αμφιβάλλει για αυτό. Όμως τότε γιατί είμαστε τόσο πολύ προσκολλημένοι στο ξενόφερτο και όχι στην καλυτέρευση του δικού μας προιόντος; Το να βγάλουμε ως λαός του 1 εκατ, δέκα τραγουσιστές και συνθέτες μαζί που κάνουν καριέρα στον ελλαδικό χώρο δεν είναι δα και το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο. Αν ανατρέξουμε σε άλλεςχώρες με τις ίδια πληθυσμιακά σύνολα θα διαπιστώσουμε ίδια πράγματα ίσως και καλύτερα. Μην απατώμαστε!
  • Είμαστε ένας λαός που δεν διεκδικούμε, ούτε εργασιακές καλύτερες σχέσεις, ούτε υγεινομική περίθαλψη, ούτε καλύτερη παιδεία...ούτε ούτε. Οι λιγοστές φωνές , κρύβονται πίσω από ανόητους τσαμπουκάδες γηπεδικής συμπεριφοράς. Αν μάλιστα παέι κανείς σε μια δημόσια υπηρεσία και φωνάξει για το δίκαιό του, τότε οι ίδιοι πολίτες ενοχλούνται από τις φωνές, όχι από το δίκαιο που βγαίνει από τις φωνές ( βλέπουν το δένδρο και χάνουν το δάσος)
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΞΗΓΗΩ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΚΑΛΆ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΤΙς ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕς ΦΟΡΕς ΣΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΜΑΣ.